Μέσα από την εκπαίδευση της σωματοφυλακής και της φύλαξης χώρου ο σκύλος μαθαίνει να αντιλαμβάνετε τις πραγματικές συνθήκες κινδύνου και πως να τις αντιμετωπίζει. Αντιθέτως μ’αυτό που πολλοί πιστεύουν, ότι ο σκύλος γίνεται επικίνδυνος γιατι του ξυπνάμε τα πιο “άγρια” ενστικτά του, στην ουσία τον κάνουμε ακίνδυνο μέλος της οικογένειας μας διότι έχουμε το πλήρη έλεγχο πάνω του, αυξανοντάς του επίσης το επίπεδο αντίληψης του.
Φύλαξη χώρου
Σε περίπτωση εισβολής στο φυλασόμενο από το σκύλο χώρο ο σκύλος θα μάθει να δρα αποτρεπτικά (γαύγισμα) και αν χρειαστεί κατασταλτικά (ακινητοποίηση εισβολέα). Η ανάπτυξη του αμυντικού ενστίκτου (defensivedrive) που είναι και η πρώτη βαθμίδα εκπαίδευσης μαθαίνει το σκύλο να φυλάσει το χώρο του κάνοντας τη παρουσία του αισθητή μέσω γαυγίσματος. Στη συνέχεια το πως να επιτεθεί στον εισβολέα προστατεύοντας το χώρο του(δεύτερη βαθμίδα εκπαίδευσης) αλλά και πως να αντιμετωπίσει μια πολλαπλή εισβολή(τρίτη βαθμίδα εκπαίδευσης).
Σωματοφυλακή
Σε περίπτωση επίθεσης στον ιδιοκτήτη του πάνω στη βόλτα ή σε κάποια άλλη στιγμή ο σκύλος θα δράσει προστατεύοντας τον ίδιο, τον ιδιοκτήτη του και την οικογένεια του. Η εκπαίδευση σωματοφυλακής θα μάθει το σκύλο να ξεχωρίζει το πραγματικό κίνδυνο και πως να αντιμετωπίζει τον επιτιθέμενο κατασταλτικά μέχρι τη στιγμή που θα έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος. Αφού ελεγχθεί η καταλληλότητα του συγκεκριμένου σκύλου με ανάλογα τεστ και κριθεί έτοιμος προς εκπαίδευση ξεκινάμε τη προσπάθεια τόνωσης της αυτοπεποίθησης, του νευρικού του συστήματος έτσι ώστε να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τον ερεθιστή. Η μέθοδος ανάπτυξης του θηρευτικού ενστίκτου (preydrive) πρέπει να γίνεται σε πραγματικές συνθήκες έτσι ώστε να είναι αποτελεσματική.
Στις παραπάνω προχωρημένες εκπαιδεύσεις πρέπει να γνωρίζουμε ότι μεγαλύτερες δυνατότητες χρήσεων εμφανίζουν οι σκύλοι που διαθέτουν πηγαία θηρευτική ώθηση (preydrive) και δυνατότερο νευρικό σύστημα, ειδικότερα αν ενδιαφερόμαστε για επαγγελματική χρήση (σκύλοι εργασίας). Σκύλοι που διαθέτουν καλό αμυντικό ένστικτο (defensedrive) ειναι επαρκείς για χρήση απλού οικογενειακού φύλακα.
Στην εκπαίδευση καθηκόντων ασφαλείας δεν πρέπει ο ίδιος εκπαιδευτής να είναι και ερεθιστής του σκύλου έτσι ώστε ο σκύλος να έχει μια ξεκάθαρη εικόνα του επιτηθέμενου. Δεν μαθαίνουμε το σκύλο να κυνηγά πρώτα το μπαλάκι, μετά το εκπαιδευτικό λουκάνικο και μετα το εκπαιδευτικό μανίκι γιατί έτσι ο σκύλος μεταμορφώνεται σε σκύλο “happysleeve” δηλαδή ανίκανο για αληθινή προστασία σε πραγματικές συνθήκες προστασίας χώρου και ανθρώπου. Αφού οι εισβολείς κλέφτες δεν φορούν το ειδικό μανίκη εκπαίδευσης. Απεναντίας ο σκύλος μαθαίνει να μην ανέχεται την επαφή από πρόθεση προειδοποιώντας, αλλά να ανέχεται τη κατα λάθος επαφή. Με αυτό το τρόπο ο σκύλος μας είναι πλήρως κατασταλτικός και αποτελεσματικός έναντι οποιουδήποτε τολμήσει να επιβουλευτεί τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων που προστατεύει. Τον μαθαίνουμε να κινείται πάντα σαν ομπρέλα προστασίας ως προς τους προστατευόμενους του προσέχοντας να αντιμετοπίσει ακόμα και μια ομάδα εγκληματιών δαγκώνοντας τους διαδοχικά.